Voor de duidelijkheid

Of ik mee wilde denken in de strategie om een hele ploeg vakantiemedewerkers te werven. Maar dan niet voor een, met alle respect wat kleinere zaak, hier hadden we het over een pool van 80 medewerkers. U kent ze wel, die jonge frisse lui, liefst nog schoolgaand en woonachtig in de buurt. Ze kennen uw zaak, komen er van jongs af aan. Zijn opgegroeid in de wijk rondom het bedrijf, mogelijk verwekt op het biljart toen uw huidige high-end third place to be company nog een bruin café was. Ambulanten/seizoeners / handjes / runnertjes. De meest afschuwelijke termen hoor ik zo af en toe. Maar goed. Die dus. En in die aantallen.

Een wandeling door het dorp, de stad maakt al snel duidelijk dat de creatieve geesten van vele ondernemers, daar waar het gaat om schrijven van wervende personeelsadvertentieteksten, al geruime tijd in comateuze toestand is. Of? Of ze zijn vergeten met de tijd mee te gaan, hebben zich niet gerealiseerd dat teksten als; ‘ben jij die jonge horeca topper die ons bruisende team komt versterken, ben je minimaal 30 weekenden per jaar beschikbaar, flexibel en hou je van een uitdagende en afwisselende baan, dan zoeken we jou!’ niet meer van deze tijd zijn. Geneuzel als ‘weet je van aanpakken en ben je een doorzetter’, daarvan moet ik direct aan het infuus.

Deze aanpak van werven is echt passé, tijden veranderen. Cv’s zijn voor in het museum, of de ‘belangrijke papieren map’. Leuk om aan de kleinkinderen te laten zien. “Zo solliciteerde opa & oma vroeger”. Voor de jonge medewerkers, worden ook wel Generatie F genoemd, gelden hele andere manieren van solliciteren.  Per WhatsApp heeft de voorkeur. De Generatie F (de F van Fragmentatie, geboren vanaf 2003) communiceert anders, schrijven & lezen geen lellen van teksten.Ze vinden hele andere dingen belangrijk in een bijbaan dan wij. Sprak de ouwe zak.

Terug naar het bedrijf dat mij om advies vroeg. Ze hadden zelf al één goede move uitgehaald; een spandoek gemaakt met daarop de tekst ‘Wij zoeken jou!’ niets meer aan doen. Vervolgens organiseerden ze speeddates, en stelden (op mijn aandringen) in die gesprekken maar ÉEN vraag. “Wat moeten wij doen, zodat jij bij ons komt werken?”  Briljante vraag, al zeg ik het zelf. Bij alle, ik herhaal alle 85 gesprekken kwamen er twee antwoorden naar boven, te weten; 1. Leuke collega’s 2. Duidelijkheid. Ze willen duidelijkheid in wat er van hen verwacht wordt. Dus niet “trek even het terras strak”, maar vertel helder en duidelijk hoe jij vindt dat een strak terras eruitziet en wat zij daarvoor moeten doen. Helder lijkt mij. Welk vraag bij alle gesprekken ontbrak? Het te verdienen salaris. Daar moesten de interviewers zelf mee komen. Vonden de jongeren prima om te weten, maar veel minder relevant dan de eerste twee antwoorden.

Dus mocht u nog jonge frisse nieuwe medewerkers zoeken? Zorg dan voor leuke collega’s en vraag uw jongste medewerker of hij even de poster of het spandoek wil maken.

Duidelijk?